Deel 1
1. INLEIDING
De internetsite "Uitgevaren voor de Kamers van de VOC" is een initiatief van het Nationaal Archief in Den Haag en de archiefdiensten in de plaatsen waar vroeger een Kamer van de VOC was gevestigd: Amsterdam, Delft, Enkhuizen, Hoorn, Rotterdam en Zeeland (Middelburg).
https://www.voc.websilon.nl/
Wij zochten daar op 18 juli 2004 naar de naam Nijholt , met het volgende resultaat:
Resultaten van uw zoekopdracht. 1 treffers.
Naam Hans Nijhold
Schip Reigersbroek
Uitreis 07/06/1736
De gegevens hadden betrekking op:
Persoonsgegevens van Hans Georg Nijhold
Herkomst: Steinmake
Rang: Jongmatroos
Datum einde verbintenis: 00/00/1739
Einde verbintenis: Schip vergaan
Plaats einde verbintenis: Azie
Gegevens van de vaart
Schip: Reigersbroek
Inventarisnr.: 12942
Kamer: Zeeland
Folio: 66
Uitreis: 07/06/1736
Bestemming: Batavia
DAS- en reisnr 3036.4
Aankomst: 31/01/1737
Maandbrief: Nee
Schuldbrief: Ja
Maandbrief:
Middels een maandbrief konden werknemers bij de VOC maximaal drie maandlonen per jaar bestemmen voor verwanten in de 1e graad: ouders, echtgenote of kinderen. Deze persoon wordt in het soldijboek vermeld. Bij voldoende saldo werd de maandbrief met voorrang uitbetaald.
Schuldbrief:
Een werknemer van de VOC kon een schuldbrief / obligatie ondertekenen tot maximaal ƒ300, afhankelijk van de rang. De schuldbrief was veelal op naam gesteld, maar overdraagbaar en werd aan de toonder uitbetaald. Bij voldoende saldo werd de transportbrief bij voorrang voldaan, na de maandbrief.
2. HANS GEORG NIJHOLD
Op 7 juni 1736 ging Hans Georg Nijhold, afkomstig uit "Steinmarke" als jongmatroos met het schip Reigersbroek (van de Kamer Zeeland van de Vereenigde Oostindische Compagnie) naar Batavia. Het schip kwam daar aan op 31 januari 1737. De verbintenis van Hans eindigde in 1739 doordat het schip waarop hij toen voer is vergaan in Azië.
Steinmarke kan zijn:
1. Steiermark in Oostenrijk
In dit Oostenrijkse gebied kwam en komt de naam Neuhold, ook wel geschreven als Neyhold, veel voor. Aangenomen kan worden, dat die in Zeeland geklonke kan hebben als Nijhold.
Mogelijk is een van de volgend personen identiek met Hans Georg: (gegevens van The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints)
* Johannes Georgius Neuhold Birth:27 MAR 1714 Gleisdorf, Steiermark, Austria. Father: Stephan Neuhold, Mother: Barbara
* Johanes Georgius Neuholt Christening:16 APR 1711 Heiligenkreuz-W, Leibnitz, Steiermark, Austria. Father: Michael Neuholt Mother: Margaretha
2. Steinmark, Kreis Flatow in Pommeren, nu in het westen van Polen. In het Pools tegenwoordig Sławianowo. Flatow heet in het Pools Zlotow
Złotów
Złotów is a town in northern Wielkopolska in Poland with 18800 inhabitants, from 1999 in Wielkopolska Province. It was previously in Pila Voivodship (1975-1998).
From 1772 to 1945 it belonged to Prussia (later Germany), and was known as Flatow.
Since 1999 Złotów it has been the county town of Zlotow County.
The town is located on the river Głomia and is surrounded by five lakes. A railway line connects it to Pila and Chojnice, with buses operating locally. It has three parish churches, one of them being located in an old Lutheran church built in 1831.
Złotów is the historical centre of the northern part of Krajna. Human activity in the region goes as far back as 8th century BC. It was first mentioned in 1370 in the chronicle of Janko of Czarnkow. Originally known as Wielatowo or Słotowo, it was destroyed in 1455 during the war with the Teutonic Knights. The town belonged to the Potulicki family, which provided it with a new castle in the beginning of 17th century. Later it passed on to the Grudziński family. The castle was destroyed during the Swedish invasion in 1656.
A new church, still standing today, was founded there in 1664 by Andrzej Karol Grudziński. After the first partition of Poland in 1772 Złotów was incorporated into Prussia and was given county (kreis) town status in 1818. In 1871 a railway line from Pila was completed. In this time many people came out to America. The county was partially awarded to Poland after World War I. The local synagogue was destroyed during the Kristallnacht in 1938.
The town was taken by Soviet forces on January 31, 1945.
Today the town has been extensively expanded with many blocks of flats to meet the rising population. Unemployment is high, even though some of the inhabitants use family ties to migrate regularly to Germany and the Netherlands as seasonal workers. The local Metaplast windows fitting factory is the biggest industrial employer.
Some famous people born here: Michal Hube, a well known penal expert from XVIII century; and Walter Krueger (1881-1967), a United States army general.
The Euro Eco Meeting is organized regularly there each July. The local women volleyball team, Sparta Złotów, plays on the second national level.
Partner towns in Germany include Rathenow, Eggesin, and Gifhorn. There has also been some cooperation with Goole in England and Nie?wie? in Belarus.
Neighbouring villages include: Święta (Schwente), Blękwit (Blankwitt), Nowy Dwór (Neuhof), Kujan, Górzna (Gursen), Zakrzewo, Stara Wiśniewka (Lugetal), Skic (Skietz), and Sławianowo (Steinmark).
https://www.free-definition.com/Zlotow.html
Slawianowo
1) Village with a church, District of Zlotow, post office in Kleszczyna. Situated on the shores of a lake, close to the boarder in the Duchy of Poznan. Together with the manorial farm, Wilhelmshof (2 homes and 37 inhabitants) comprises 362 hectares (30 in meadow, 315 in fields under cultivation). In 1885 it had 18 homes, 23 homesteads, 140 inhabitants; of which 126 were Catholic and 14 were Lutheran. Having a Catholic school and Catholic Church (deanery of Kamien) of St Jacob the Apostle, under the patronage of Prince Frederick Charles of Prussia, the walls of stone were constructed (1806), before him the Brotherhood of St. Barbara (from 1704) and the Society of the Solemnity (since 1859). Villages in the parish: Slawianowo, Wilhelmshof, Buntowo, Kleszczyna, Ober-Wilhelmssee colony, Maly Kleszczyna colony, Skic, Rudna, Kobylnik, Nieder and Mittel-Wilhelmssee. In 1867 there were 1321 souls in the parish, and in 1888 there were 1358. One of the church bells has the inscription "Fecit me Michael Wittwerck A.D. 1795." The Pastors were 1695 Tomasz Barankiewicz, 1763 Bartlomiej Kleszczynski, 1763 Jan Hasse (According to Borck: Echo sepulchrales, II, page 771); in recent times 1848 Adolf Senftleben, 1865 Jan Rink, and 1886 Bruno Schulz. To the Pastor was given about 340 morgs of good land. Supervisor Jezierski from 1695 gave: Slawianowo, the village to Jan Dzialynski, Governor of Kalisz, and possession of the wooden church a few years after it was built. The pastor was given 2 wloka, of the former 4 wloka. With the parish church they gave: Slawianowo numbering 6 estates, up to 2 bushels of rye and as much oats by measure of Lobzenicki, the same from Buntowo (6 estates), Kleszczyna (10 estates), and Rudka (8 estates). In addition to that, the pastor received possession of meadows and formerly of Lake Slawianowko. Dispensaries for the church were St. Krayca and Stefan Wujek. The pastor had control of the school and garden. (p. 64b). In 1744 there was here a church with three towers. In a separate chapel stood a statue of St. Barbara, with a golden dress and silver floral work which cost 1000 florin. The hospital burned down already before this time. (According to DER KREIS FLATOW von Schmitt, page 280)
2) SLAWIANOWO an estate in the same place, of 990 hectares, 139 in forest, 94 in meadow, and 690 of cultivated fields. In 1885 had 9 homes, 28 homesteads, 162 inhabitants of which 114 were Catholic and 48 were Lutheran.
Note: 1 wloka = 36 acres
1 morg = 1.2. acres
1hectare= 2.47 acres
Source:Slownik Geograficzny KrólestwaPolskiego- Warsaw [1889, vol. 10].
https://www.polishroots.org/slownik/slawianowo.htm
3. Steinmark , gemeente Esselbach, in de Kreis Main Spessart, onderdeel van het Bezirk Unterfranken in Bayern
Steinmark a village in the Spessart The small village of Steinmark lies at a South-hillside at the eastern edge of the Spessarts in the so-called Main-quadrangle. Up to the Main River in western direction, it is still approximately 5km by air. It is framed by fields and mixed woods of the Spessarts. One can reach Steinmark via highway A3 at the exits Marktheidenfeld or Rohrbrunn.
Politically, Steinmark is part of the community of Esselbach. It has approximately 450 inhabitants, who are mainly Protestant-Lutheran, but also supporters of the universal life are represented here.
The Martin-Luther-church in Steinmark
Steinmark or Steinberg, as it was called earlier, probably belonged since its founding to the church-community of Esselbach. This has been so since 1490. Steinmarkers married into the neighboring Esselbach and Oberndorf and had close connection with these communities. As the Reformation of 1543 was introduced in the Dukedom of Wertheim, the Steinmark community stuck with the Old Catholic belief. This changed about 1600 when the prince-bishop of Würzburg, Julius introduced the so-called counter-reformation. The community of Röttbach, that lies between the two Protestant communities of Michelrieth and Kreuzwertheim, was part of the Mainz diocese. However, it was pledged to the counts of Wertheim, and therefore had to go to the Protestant church in Kreuzwertheim. Julius Echter now followed the pressure of Mainz on the diocese, and Röttbach became Catholic again. As a result of the instructions of the Wertheimer Count Wolf Ernst of Löwenstein, Steinmark then must also become Protestant. This happened on the 21 February 1617. The people of Steinmark had to attend church services in Michelrieth (about 10 km footpath) or as the parishes in Michelrieth or in Kreuzwertheim (approximately 19 km footpath). The Chronicle reports, that the pews in the Catholic Church of Esselbach were still saved for the people of Steinmark until 1806, over 180 years, in the hope on their return.So Steinmark belongs to that Protestant - Lutheran church-community Michelrieth and in Michelrieth stood until well into the 19th Century the only church in the county. Besides Steinmark, Altfeld, Oberwittbach, Kredenbach and Glasofen are still part of the Michelrieth church community.
https://www.michelrieth.de/steinm1.htm
Vanuit de website van het Kenniscentrum VOC krijgen we wat gegevens over de Kamer Zeeland, over de bestemming Batavia en over het leven aan boord op de schepen van de VOC.
Het VOC-Kenniscentrum is een project van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV), afdeling Historische Documentatie in Leiden.
Projectleider: Dr Gerrit Knaap.
Het KITLV is een instituut van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.
3. Kamer Zeeland
Huis van de equipagemeester te Middelburg, tweede helft 18e eeuw, anonieme prent, Collectie Zeeuws Genootschap, Zeeuws Archief
Voorgeschiedenis
In maart 1598 vertrokken twee Zeeuwse vloten naar Indië. De eerste was uitgerust door de Middelburgse Compagnie, de tweede door de Veerse Compagnie, waarin koopman Balthasar de Moucheron een belangrijke rol speelde. Nog tweemaal vóór de totstandkoming van de VOC zouden de Zeeuwen schepen naar Azië uitzenden. Dit gebeurde door de Verenigde Zeeuwse Compagnie en de tweede compagnie van De Moucheron. De vaartuigen van De Moucheron zouden als eerste Nederlandse schepen Ceylon aandoen.
Inleg kapitaal
Het ingelegde kapitaal van de Zeeuwen bedroeg f 1.300.405.
Oostindisch Huis
Tot 1628 werd door de Kamer Zeeland kantoorruimte gehuurd. In mei van dat jaar kocht zij het huis Biggekercke in Middelburg. Achter dit huis werd in 1630 een nieuwe vleugel gebouwd met een grote bewindhebberskamer. In 1693 werd het buurpand de Hulck aangekocht ten behoeve van het kantoorpersoneel. Een renovatie was echter noodzakelijk, en het zou tot 1710 duren voor hiermee begonnen werd. Het Oostindisch Huis was gesitueerd tussen de Rotterdamse Kaai en de Breestraat.
Scheepswerf
In 1603 besloot het stadsbestuur van Middelburg het binnenwater achter de Korendijk met een sluis getij-vrij te maken en dit water tot dok in te richten.Het aangrenzend terrein werd bestemd voor werven, onder andere voor de VOC. Het jaartal 1616 op de gevelsteen in de muur van de voormalige smederij wijst erop dat toen in ieder geval de Zeeuwse Kamer het nieuwe werfterrein in gebruik had genomen. Dwars op dit bedrijfspand werd een groot huis voor de opper-equipagemeester gebouwd. Ook dit pand draagt het monogram van de VOC en het jaartal 1616. In de periode 1602-1794 werden door de Kamer Zeeland bij benadering 306 schepen te water gelaten.
Ontleend aan:
4. Batavia
Stadhuis van Batavia, circa 1770, aquarel van Johannes Rach, in J. de Loos-Haaxman, Johannes Rach, Batavia 1928, p. 31
Batavia was het zogenaamde rendez-vous, de centrale ontmoetingsplaats van de schepen van de VOC, c.q. het hoofdkwartier in Azië. Deze functie vervulde het sinds 1619. De VOC had hier al in 1610 een vestiging, die echter ondergeschikt was aan die te Bantam. Toen de vorst van Jakatra met steun van de Bantammers en de Engelsen de Nederlanders trachtte te verdrijven, sloeg Jan Pietersz Coen toe, veroverde de plaats en verdreef de vorst. Jakatra werd nu Batavia genoemd. De positie van Batavia was pas definitief veilig nadat het in 1628 en 1629 twee belegeringen van het Javaanse rijk van Mataram had doorstaan. Nadat in het midden van de 17e eeuw vrede was gesloten met Bantam en Mataram lag het achterland van Batavia open voor economische exploitatie (kaart).
Aanvankelijk bestond Batavia alleen uit de gelijknamige vesting van de VOC en de ommuurde stad. Naarmate de macht van de VOC groeide werden de Ommelanden onder haar heerschappij gebracht. Vanaf het einde van de 17e eeuw volgde ook het bergland ten zuiden van de Ommelanden tot aan de Indische Oceaan, de zogenaamde Preanger. In het kasteel Batavia resideerde de gouverneur-generaal en de Raad van Indië. In de omgeving van het kasteel vond men tevens de belangrijkste kantoren en pakhuizen van de VOC. In de stad trof men een ware smeltkroes van bevolkingsgroepen aan: Compagniesdienaren, andere Europeanen, mestiezen en Chinezen. Mestiezen waren de nakomelingen van Europese mannen en Aziatische vrouwen. In de nederzettingen buiten de muren woonden Javanen, Balinezen, Buginezen etc. Ongeveer de helft van de bevolking in de agglomeratie van Batavia bestond uit slaven. In de loop van de 17e eeuw werd de stad met haar grachten en mooie huizen ook wel de 'Koningin van het Oosten' genoemd. Vanaf 1733 nam de sterfte in de stad, met name onder het nieuw uit Europa aangekomen VOC-personeel, door malaria echter zulke schrikbarende vormen aan, dat men ging spreken van het 'Kerkhof van het Oosten'.
Voor de kust van Batavia ankerden in de 17e en 18e eeuw de schepen van de VOC, zowel die van en naar Europa gingen als die welke ingeschakeld waren bij de vaart binnen Azië. Daarnaast ontwikkelde Batavia zich tot de belangrijkste stapelmarkt voor de handel in Zuidoost-Azië in het algemeen, vooral toen de VOC er in slaagde de Chinese jonkenhandel op de stad te richten. Het achterland van Batavia werd in de loop van de tijd economisch ook steeds belangrijker. Vanaf de tweede helft van de 17e eeuw werd, mede dankzij de technische vaardigheid van migranten uit China, de productie van suiker in de Ommelanden belangrijk. Vanaf het begin van de 18e eeuw nam de productie van koffie in de Preanger een grote vlucht. Beide cultures beleefden zowel hoogte- als dieptepunten. Dit leidde soms tot ernstige consequenties in de economische en sociale sfeer. Tijdens één zo'n periode van neergang in de suikerproductie deed zich de Chinezenmoord van 1740 voor, waarvan vele duizenden onschuldige Chinezen het slachtoffer werden.
Ontleend aan:
5. Op de schepen van de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC)
Tussen 1602 en 1795 zetten 4721 schepen van de VOC, met aan boord 973.000 Europeanen, koers vanuit de Republiek naar Azië. In hetzelfde tijdsbestek zouden 3354 schepen met 366.900 opvarenden vanuit de Oost terugkeren naar de Republiek. Het aantal mensen aan boord van de schepen was op de uitreis gemiddeld 206 en op de thuisreis 109. Het verschil tussen deze aantallen wordt primair verklaard door het feit dat een groot deel van de compagniesdienaren tijdens hun diensttijd op zee of in de Oost was overleden. Een ander deel van de dienaren gaf er, in plaats van te repatriëren, de voorkeur aan zich permanent overzee te vestigen.
De situatie aan boord
De opvarenden vormden een gemêleerd gezelschap, afkomstig onder meer uit de Republiek zelf, Duitsland, Scandinavië en andere landen rond de Oostzee. De grootste groep bestond uit zeelieden (60%) en militairen (30%). Verder waren er ambachtslieden en passagiers aan boord. Voor de zeelieden begon het werk zodra het schip het ruime sop koos. Hoewel de soldaten en ambachtslieden geworven waren voor werkzaamheden in Azië, assisteerden zij tijdens de reis de zeelieden bij het wachtlopen en het doen van reparaties. Voor de lagere rangen waren de leefomstandigheden bijzonder zwaar. Terwijl officieren en passagiers de beschikking hadden over aparte hutten, moest de bemanning plaats zien te vinden voor de grote mast, in het ruim van het schip. In deze krappe, donkere en slecht geventileerde ruimte hingen de hangmatten van zeildoek, met daarin een matras, een hoofdkussen en een deken, dicht naast elkaar. Frisse lucht kwam binnen door de geschutspoorten en luiken, maar met slecht weer werden deze gesloten. Dergelijke omstandigheden waren een ideale bron voor het ontstaan van allerlei ziekten.
Het voedsel aan boord was over het algemeen eentonig en arm aan vitaminen. Bederf van proviand kwam veel voor als gevolg van de slechte kwaliteit van de ingekochte waar; slechte bewaaromstandigheden in warme en vochtige ruimen deden de rest. Het drinkwater vormde zo mogelijk nog een groter probleem. Bij vertrek werd voldoende meegenomen voor vier maanden. Door warmte en vervuiling nam ook de kwaliteit van het drinkwater snel af. De bemanning was ingedeeld in vaste eetgroepen, bakken genaamd, van zes tot zeven man. De leden van zo'n groep aten gedurende de gehele reis gezamenlijk uit de bak die zij kregen voorgeschoteld. Aan boord werd driemaal daags gegeten. Het ontbijt vond plaats na het ochtendgebed, omstreeks acht uur, en bestond uit gort, vermengd met pruimen of rozijnen, vaak aangelengd met water, bier of wijn. Het middagmaal, rond twaalf uur, bestond uit gekookte erwten of bonen met saus van boter of vet. Vier dagen per week werd dit aangevuld met stokvis, twee dagen met spek en één dag met gepekeld rundvlees. Als avondmaal werden de restanten van de middagmaaltijd genuttigd, aangevuld met brood en bier. Vers vlees stond af en toe op het menu door de slacht van enige meegenomen kippen en varkens. Ook werd onderweg wel verse vis gevangen.
Naast de dagelijkse werkzaamheden was er tijdens de overtocht veel tijd voor vertier. Zo werden er bij gunstig weer wel toneelstukken opgevoerd, waarbij muziek gemaakt werd, gezongen en gedanst. Tevens werden er gezelschapsspelen gedaan, zoals schaken en dammen. Kaarten en dobbelen waren nadrukkelijk verboden en werden bestraft met een geldboete. Deze sanctie was vastgelegd in de artikelbrief, die tijdens de reis elke vier tot zes weken werd voorgelezen. In verband met brandgevaar was het roken aan boord ook aan strikte regels gebonden. Bij kleine vergrijpen, waarop een geldboete of lichte lijfstraf stond, zoals vloeken, het wegwerpen van proviand en het slecht onderhouden van wapens, sprak de scheepsraad vonnis. Deze bestond uit de schipper en de andere hoge compagniesdienaren aan boord. Bij zware delicten sprak de 'brede raad' recht. In de brede raad hadden de scheepsoverheden van de hele vloot zitting. Zware vergrijpen werden vaak bestraft met forse lijfstraffen, zoals doorhaling van de hand door een mes, van de ra lopen, kielhalen, geselen en brandmerken. Het van de ra lopen en het kielhalen bestond uit het de gestrafte in geboeide toestand meerdere malen van behoorlijke hoogte in het water te laten vallen dan wel onder het schip door te halen. Op aanzetten tot muiterij, doodslag en sodomie, dat wil zeggen het verrichten van homosexuele handelingen, stond de doodstraf.
Ziekte en sterfte
Gedurende de gehele periode van de VOC heersten aan boord ziektes als malaria, beriberi, verkoudheid, longontsteking en scheurbuik. Over de oorsprong van de meeste van deze ziektes was ten tijde van de VOC weinig bekend. Scheurbuik, waarvan wel bekend was dat dit werd veroorzaakt door een gebrek aan verse groenten en fruit, kwam van deze ziektes het vaakst voor. Verlamming van ledematen en ontsteking van tandvlees waren de bekendste symptomen. Beriberi, veroorzaakt door een eentonig rijstdieet, en malaria, overgedragen door de malariamug, kwamen voornamelijk voor op de terugreis naar de Republiek. Verkoudheid en longontsteking waren een gevolg van de extreme klimaatsveranderingen, in Europa koude en regen en in de tropen hete dagen, afgewisseld met koude nachten. De bemanning had meestal niet de beschikking over de juiste kleding om zich tegen de koude te wapenen. Veel minder frequent, maar daarom niet minder ernstig was de tyfus die kon heersen aan boord van de schepen. Hiervan was nog niet bekend dat die gemakkelijk werd verspreid via uitwerpselen en luizen van mensen.
Om ziekte te bestrijden werden door de Heren XVII voorschriften uitgevaardigd. Elke dag dienden de schepen ontdaan te worden van vuil en een aantal keer in de week moest de bagage boven gebracht worden, zodat men kon schrobben. Bij goed weer werden de luiken en geschutspoorten geopend om het ruim te luchten. Om verkoudheid als gevolg van koud en nat weer te voorkomen werd er enkele malen per week wijn en brandewijn verstrekt, gewoonlijk 's ochtends op de nuchtere maag. Tevens kregen de opvarenden dagelijks een lepel limoensap voor het ontbijt. Wanneer er ondanks deze preventieve maatregelen toch ziekte uitbrak, moesten de zieken geïsoleerd worden en een aparte plaats krijgen. Door de beperkte ruimte aan boord kwam hier in de praktijk echter weinig van terecht. Voor het bestrijden van ziekten en het behandelen van gewonden na een ongeluk waren er 'chirurgijns' op het schip, die hooguit wat primitieve medische hulp konden bieden. Wanneer opvarenden uiteindelijk toch bezweken, werden zij na een korte ceremonie en gebed overboord gezet. Het lichaam, gewikkeld in een hangmat of zeildoek, werd verzwaard met kogels of zand en vervolgens vanaf een plank de oceaan in geschoven. Hoger geplaatsten werden in een kist overboord gezet waarbij, in de buurt van Europese kusten, nog wat geld werd ingesloten in de hoop dat het aangespoelde lijk alsnog begraven zou worden. De sterftecijfers aan boord zijn niet exact bekend; schattingen gaan uit van ongeveer 15% voor de uitreis en 10% voor de thuisreis.
Ontleend aan:
6. De Reigersbroek
Hierna is gezocht naar scheepsgegevens over de Reigershoek op de VOC-site. De VOCsite is gebouwd rondom de uitgebreide databank met gegevens van bijna 2000 schepen die voor de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) hebben gevaren. De periode beslaat ook de periode waarin er zgn. Voorcompagnieën naar Indië werden uitgezonden, de periode 1595 tot aan de oprichting van de VOC in 1602.
https://www.vocsite.nl/schepen/index.html
Scheepsgegevens Reigersbroek - 1726
In gebruik bij de VOC vanaf 1726 tot 07/1738 (VERGAAN, Scheldemond).
Gebouwd voor de Kamer van Amsterdam op de werf te Amsterdam.
laadvermogen: 600 ton
Beschrijving:
De Reigersbroek is in juli 1738 bij Zeeland tegen de Westkapelsedijk gesmeten en vergaan.
Reisgegevens:
reis vertrek op van naar aankomst op kamer schipper
1 30/01/1727 Texel Batavia 3/08/1727 Amsterdam Cornelis Klaasz.
via: Kaap de Goede Hoop van 13/05/1727 tot 22/05/1727
1 31/03/1729 Batavia Texel 25/10/1729 Amsterdam Hendrik Smit
via: Kaap de Goede Hoop van 01/07/1729 tot 10/07/1729
2 02/05/1730 Texel Batavia 25/01/1731 Amsterdam Hendrik Huizing
via: Kaap de Goede Hoop van 10/09/1730 tot 04/10/1730
2 02/03/1731 Batavia Texel 16/11/1731 Amsterdam Jacob van der Beek
via: Kaap de Goede Hoop van 24/07/1731 tot 08/08/1731
3 15/05/1732 Texel Batavia 04/06/1733 Enkhuizen Cornelis Roobol
via: Kaap de Goede Hoop van 16/11/1732 tot 18/12/1732
3 12/09/1734 Batavia Rammekens 17/07/1735 Zeeland Cornelis Roobol
via: Kaap de Goede Hoop van 16/12/1734 tot 03/03/1735
4 07/06/1736 Rammekens Batavia 31/01/1737 Zeeland Jan van den Elske
via: Kaap de Goede Hoop van 25/10/1736 tot 11/11/1736
4 17/12/1737 Ceylon VERGAAN 07/1738 Zeeland Elias Moeninx
via: Kaap de Goede Hoop van 06/03/1738 tot 26/03/1738
Bronnen: Roos, D., 1987. Zeeuwen en de VOC. - Middelburg: Stichting VOC Publicaties, 1987. [nl].
7. De reis van de Reigersbroek in 1736/1737
Details over de reis van de Reigershoek zijn te vinden op de web-pagina over de VOC-scheepvaart tussen Nederland en Azië 1595-1795 van het Instituut voor Nederlandse geschiedenis.
https://www.inghist.nl/Onderzoek/Projecten/DAS
Engelstalig: "Dutch-Asiatic Shipping (1595-1795)".
Details of voyage 3036.4 from Rammekens to Batavia
Number 3036.4
Name of ship REIGERSBROEK
Master Elske, Jan van den
Tonnage 600
Type of ship
Built 1726
Yard Amsterdam
Chamber Zeeland
Date of departure 07-06-1736
Place of departure Rammekens
Arrival at Cape 25-10-1736
Departure from Cape 11-11-1736
Date of arrival at destination 31-01-1737
Place of arrival Batavia
Particulars From 09 till 11-06-1736 at Duins; from 18 till 25-07 at S. Tiago: 2 soldiers deserted.
Next homeward voyage 7019.4
On Board Seafarers Soldiers Crafstsmen
The number on board at departure. I 102 51 18
The number dying between the Netherlands and the Cape. II 1
The number who left the ship at the Cape. III 5 7 0
The number who came on board at the Cape. IV 7 8 0
The number dying on the whole voyage. V 14 10 1
The number on board on arrival in Asia. VI 90 40 17
Over de reis van 1736 van de Reigersbroek zijn de volgende archiefstukken in de archieven van de VOC aanwezig:
Uit: De archieven van de Verenigde Oostindische Compagnie (1602 - 1795)
Toegangscode: 10402.ead.xml
Deel II Kamer Zeeland
Deel II/K STUKKEN AFKOMSTIG VAN DEPARTEMENTEN EN KANTOREN
Deel II/K.2 Soldijkantoor
Deel II/K.2.c Land- en zeemonsterrollen, betaalsrollen en scheepssoldijboeken
11959-12033 Minuut-betaalsrollen van de opvarenden op voor de kamer Zeeland uitgevaren schepen 1703 - 1794 75 banden
De betaalsrollen zijn in eerste instantie gerangschikt op scheepsnaam. Vervolgens zijn de gegevens per schip alfabetisch geordend op voornamen van de opvarenden. De rollen zijn gedateerd naar het jaar waarin werd aangemonsterd. Indien dit jaar niet in de stukken wordt vermeld, is het jaar van uitvaren van het schip genomen
::
11978 Nieuwvliet, 1735; Westkapelle, 1735; Boot, 1735; meijenburg, 1736; Vlissingen, 1736; Slot Kronenburg, 1736; Adrichem, 1736; Sijbekarspel, 1736; Reigersbroek, 1736; Nieuwerkerk, 1736; Dishoek, 1736
1735 - 1736
Bevat ook de betaalsrol van de ambachtslieden op de Coxhoorn, 1736
12034-12109 Betaalsrollen van de opvarenden op voor de kamer Zeeland uitgevaren schepen 1709 - 1794 76 banden
De betaalsrollen zijn in eerste instantie gerangschikt op scheepsnaam. Vervolgens zijn de gegevens per schip alfabetisch geordend op voornamen van de opvarenden. De rollen zijn gedateerd naar het jaar waarin werd aangemonsterd. Indien dit jaar niet in de stukken wordt vermeld, is het jaar van uitvaren van het schip genomen
::
12054 Nieuwvliet, 1735; Westkapelle, 1735; Boot, 1735; meijenburg, 1735; Vlissingen, 1735; Slot Kronenburg, 1735; Adrichem, 1736; Sijbekarspel, 1736; Coxhoorn, 1736; Reigersbroek, 1736; Nieuwerkerk, 1736; Dishoek, 1736
1735 - 1736
12112-12165 Aanneem-, betaals- en belastrollen en sterflijsten van de opvarenden op voor de kamer Zeeland uitgevaren schepen, met aantekeningen betreffende ontvangen voorschotten 1734 - 1794 54 banden
De betaalsrollen zijn in de eerste instantie gerangschikt op scheepsnaam. Vervolgens zijn de gegevens per schip alfabetisch geordend op voornamen van de opvarenden. De rollen zijn gedateerd naar het jaar waarin werd aangemonsterd. Indien dit jaar niet in de stukken wordt vermeld, is het jaar van uitvaren van het schip genomen
::
12113 Westkapelle, 1735; Nieuwvliet, 1735; Boot, 1735; meijenburg, 1735; Vlissingen, 1735; Slot Kronenburg, 1735; Adrichem, 1735; Sijbekarspel, 1736; Coxhoorn, 1736; Reigersbroek, 1736; Nieuwerkerk, 1736; Dishoek, 1736
1735 - 1736
12227-12321 `Verzoekboeken' bevattende verzoeken van VOC-dienaren om overmaking van een deel van de verdiende gage aan personen in de Republiek 1671 - 1794 95 banden
De banden zijn in eerste instantie gerangschikt op scheepsnaam. Vervolgens zijn de gegevens per schip alfabetisch geordend op voornamen van de opvarenden. De rollen zijn gedateerd naar het jaar waarin werd aangemonsterd. Indien dit jaar niet in de stukken wordt vermeld, is het jaar van uitvaren van het schip genomen
::
12266 Nieuwvliet, 1735; Westkapelle, 1735; Boot, 1735; meijenburg, 1735; Vlissingen, 1735; Slot Kronenburg, 1735 - 1736; Adrichem, 1736; Sijbekarspel, 1736; Coxhoorn, 1736; Reigersbroek, 1736; Nieuwerkerk, 1736; Dishoek, 1736
1735 - 1736
12672-13307 Scheepssoldijboeken van de opvarenden van voor de kamer Zeeland uitgevaren schepen 1644 - 1795 636 banden
::
12942 Reigersbroek: Grootboek, 1736 - 1737
1736 - 1737
https://www.tanap.net/search/search.cfm